توضیحات
کتاب ترجمه رساله قشیریه
معرفی کتاب ترجمه رساله قشیریه
رساله قشیریه یکی از مهم ترین متون عرفانی است که پس از تالیف، توجه افراد بسیاری را به خود جذب کرد؛ از آن جهت که مخاطب آن خواص و عوام بودند و اکثر مردم عادی به زبان عربی آشنایی چندانی نداشتند، یکی از شاگردان قشیری به ترجمه این کتاب و روشن سازی افکار و آموزه های او در زبان فارسی روی آورد. ترجمه رساله قشیریه نقشی به سزا در سیر تالیفات عرفانی فارسی ایفا می کند.
عبدالکریم بن هَوازِن قشیری (۹۸۶ – ۱۰۷۲) صوفی، فیلسوف و مفسّر عربی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری بود.
از فیلسوفان مسلمان در سده چهارم و پنجم هجری قمری بود. وی همچنین در علم حدیث، کلام، فقه و تفسیر قرآن دانش‌های تخصصی آموزش دید. مهم‌ترین اثر وی الرسالة القشیریة نام دارد. او در زمانی زندگی می‌کرد که خلافت عباسیان در جهان اسلام حکم می‌راند و غزنویان در ایران فرمان می‌دادند. وی معاصر با ابوسعید ابوالخیر بوده‌است.
قشیری ار بزرگان تصوف در قرون چهارم و پنجم می‌باشد از اکابر علما و مشایخ متصوفه، نسبتش به یکی از خاندان هایِ عربیِ مهاجر به نیشابور یعنی بنی قشیر می‌رسد مادرش دختر محمد بن سلیمان استوایی سلمی است، بنابراین از سوی پدر قشیری و از سوی مادر سلمی بود.
گزیده ای از کتاب ترجمه رساله قشیریه
واسطی را پرسیدند از کفر به خدا. گفت: کفر و ایمان و دنیا و آخرت به خدای است و با خداست و خدای راست. ابتداش از خدای است و انتهاش بدوست و فنا و بقا به خدا است و ملک وی است و آفریده وی است.
جنید را پرسیدند از توحید، گفت: یقین است. سائل گفت: پیدا کن تا چون بود؟ گفت: بشناسی حرکات خلق و سکنات ایشان، فعل خدای است و کس با او در آن شرکت نیست. چون به جای آوردی، شرط توحید به جای آوردی.
و از ذوالنون مصری می گویند که کسی به نزدیک وی آمد وگفت: مرا دعا کن. گفت: اگر تو را قوی کرده اند اندر علم به صدق توحید، پس دعای مستجاب در سابقت تو را برفته است و اگر به خلاف این است، فریاد، غرقه شده را چون رهاند؟
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.