توضیحات

کتاب شرح غزلهای سعدی

معرفی کتاب شرح غزلهای سعدی

سعدی کیست؟

افصح المتکلمین مصلح بن عبدالله سعدی شیرازی یکی از ستارگان قدر آسمان شعر را و ادب فارسی است وی به تقریب در سال 606 هجری قمری در شیراز و در خانواده ای که به تعبیر خودش همه ا عالمان دین بودند دیده به جهان گشود در کودکی پدر را ا دست دادو
تحت سر پرستی و تربیت جد مادریش قرار گرفت مقدمات دانش های ادبی و دینی را در ادگاهش فراگرفت و برای ادامه تحصیل در
حدود سال 620 هجری راهی بغداد شد تا به سلک طالبان نظامیه بغداد درآید سعدی در این دانشگاه بزرگ جهان اسلام محضر
استادانی چون جمالدین ابوالفرج بن جوزی معروف و صاحب تلبیس ابلیس را دریافت و از دم گرم عارف نام آوری چون شهاب الدین ابو
حفص عمربن محمد سهروردی کسب فیض کرد.
پس از سال ها بهره مندی از امکانات نظامیه و تلقین و تکرار درس های آن و رسیدن به مراتبی عالی از دانش از مدرسه نظامیه
بغداد بیرون آمد تا به شیوه صوفیان و سیاحان به سیر آفاق و نفس بپرداد بدین منظور به شام و روم و حجاز رفت و با دانش و فرهنگ
این سرزمین ها آشنا شد و پس از کسب تجربه ها ی بسیار درسال 655 به شیراز باگشت سعدی دربازگشت از این سفر دراز
زادگاهش را امن و آرام یافت و به همین دلیل به اتابکان سلغری حاکمان فارس که این امنیت در اثر مساعی و حسن تدبیر آنان بر و
عناشیراز سایه افکنده بود روی آورد و مورد توجه و عنایت سعدبن ابی بکر بن سعد زنگی حاکم فارس که به احتمال قریب به یقین نام
شاعری توانا که سعدی منسوب به اوست قرار گرفت به دربار او راه یافت سعدی از آن پس علی رغم توجه و عنایتی که اتابک و
اطرافیانش به وی داشتن و درعین حفظ پیوند خویش با در بار در خانقاه شیخ ابو عبدالله خفیف رحل اقامت افکند و با احترامی در خور
شان یک استاد وارسته تا پایان عمر روزگار گذرانید و فقط یک بار برای طواف خانه خدا از شیراز بیرون رفت در بازگشت ااین سفر بود
که در تبریز با شمس الدین محمد جوینی وزیر و برادرش عطاملک جوینی نویسنده توانا و صاحب تاریخ جهانگشای جوینی دیدار کرد
و پس ا ز آن میان سعدی و آنان پیوند و الفتی ایجاد شد که می توان تاثیر آن را درستایش نامه های سعدی درباب این دو برادر دید
در تاریخ وفات سعدی همچنان که درتعیین سال ولادتش میان مورخان اختلاف وجود دارد اما از میان سال هایی که برای وفات او برشمرده اند سال 691 که غالب تاریخ ادبیات نویسان آن را ترجیح داده ا پذیرفتنی تر است از سعدی مجموعه آثاری به نثر و نظم
باقی است که همه آنها را در کتابی نسبتا قطور گرد آورده و کلیات سعدی نامیده اند کلیات سعدی در بر دارنده دو شاهکار بلامنازع او و یعنی بوستان و گلستان و قصاید و غزلیات و ترجیعات و مثلثات و قطعات و رساله های منثور اوست بوستان را در همان سال ورود به
شیراز ینی 655 سرود و سال بعد گلستان را به تصنیف در آورد سایر سروده ها و نوشته ها یش در خلال تمام سال هایی که درشیراز زیسته و به تدریج پدید آمده است

0/5 (0 دیدگاه)