توضیحات
کتاب مکاتیب محمد غزالی
معرفی کتاب مکاتیب محمد غزالی
این کتاب حاوی مجموعه ای از نامه ها، مخاطبات و نصیحت هایی است که ابوحامد محمد بن محمد غزالی توسی در دوران خلوت گزینی خود نگارش کرده است. اثر حاضر ضمن فراهم آوردن فرصتی برای لذت بردن خواننده از یک نثر فارسی روان و جذاب، زمینه را برای همراهی او با مجموعه ای از مطالب علمی، حکمی و عرفانی ایجاد می کند و بخش مهمی از تاریخ ایران و جریانات و اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران غزالی را پیش روی او قرار می دهد. کتاب پیش رو زندگی و عقاید غزالی را به عنوان عالمی بزرگ برای خواننده نمایان می سازد و اطلاعات گوناگونی را از ایشان در اختیار می گذارد.
گزیده ای از کتاب
نام غزالی برای خوانندگان آثار او یادآور فقیه مشهور و پرنفوذ عصر سلجوقی است و خواننده از طریق نام او می تواند وجه خاصی از وجوه گفتار را در ذهن خود ترسیم کند، زیرا «نام پدید آورنده بر خلاف سایر اعلام از درون گفتار بیرون نمی آید تا به شخص برونی و واقعی ایجاد کننده آن برسد بلکه همواره حاضر است و حدود و ثغور متن را تعیین و وجه وجودی آن را نمایان می کند یا دست کم به اشاره، حکایت از آن دارد» اما پس از بررسی نامه های غزالی با وجه دیگری از این شخصیت رو به رو می شویم و متوجه نشانه هایی می گردیم که به نقاط تاریک تاریخ پرتو می افکند. می دانیم که در سراسر تاریخ رفتار حاکمان با مردم عادلانه و منصفانه نبوده است اما با وجود قدرت نامحدود و خودکامگی خداوندان قدرت گاه افراد بشر دوستی پیدا می شدند که خود را متعهد می دانستند و بر قدرتمندان خرده می گرفتند و آنان را از ستم و بی احترامی به ارزش و مقام انسانی بر حذر می داشتند. در نامه های غزالی نیز نوعی تعهد وجود دارد، اگرچه او در دوره حیات خود در آفاق و انفس سیر کرد و سرگردان اندیشه های گوناگون شد اما به نظر می رسد که سرانجام با فرا رسیدن دوران پختگی و کمال نفس، در دوره سوم زندگی، با وجود تمام انتقادهایی که به تندروی های او شده، زندگی عادی را انتخاب کرده و به سمت مردم رفته است. غزالی که سلطان را سایه خدا بر روی زمین قلمداد می کرد، سلطنت را موهبت الهی می دانست و با همین سخنان، سلاطین ستیزه جوی سلجوقی را که از ظلم به مردم جان می گرفتند تایید می کرد…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.