توضیحات

                                                                          کتاب خون دیگران

                                                         معرفی کتاب خون دیگران

سیمون دوبووار، دوست، همقدم و همفکر متفکر معاصر فرانسه، ژان پل سارتر، در نهم ژانویه 1908 در پاریس تولد یافت. در هفده سالگی دانشجوی رشته ی ریاضیات دانشگاه شد و سال بعد به دوره ی فلسفه دانشگاه سوربن راه یافت، دو سال بعد هم کار خود را با
معلمی در آموزش و پرورش شروع کرد، او در سال 1939، همزمان با جنگ جهانی دوم، به فعالیت سیاسی پرداخت و در 1943 شغل
معلمی را کنار گذاشت.
خانم سیمون دوبووار، سال 1947 به آمریکا رفت و یک سال در آنجا ماند، در 1954 جایزه کنکورد را به خود اختصاص داد، در 1955 به چین
و در سال 1960 به کوبا و برزیل سفر کرد، در 1971 به مدیریت یک مجله ی تندرو مخصوص خانم ها برگزیده شد؛ در 1972 در جنبش های
آزادی زنان شرکت جست و جو در همین سال فعالانه با اقداماتی که برضد جنگ ویتنام به عمل می آمد همکاری کرد و در سال 1975 در
کوشش برای آزادی زندانیان سیاسی در اروپای شرقی شرکت کرد، در 1978 کاندیدای دریافت جایزه ی نوبل شد و از 1979 که سارتر
درگذشت فعالیت های فرهنگی و اجتماعی خود را محدود ساخت و کار ناتمام ژان پل سارتر را در زمینه ی تهیه ی یک فیلم تلویزیونی
درباره ی تاریخ فرانسه ادامه داد و در 14 آوریل 1986، در 78 سالگی، درگذشت.

کتاب خون دیگران، رمانی نوشته ی سیمون دوبووار است که اولین بار در سال 1945 منتشر شد. دوبووار، این رمان اگزیستنسیال جذاب را با نقل قولی از نویسنده و اندیشمند بزرگ روس، فئودور داستایفسکی آغاز می کند: «همه ی ما در قبال همه چیز و همه کس
مسئولیم.» این جمله را می توان جوهره ی رمان خون دیگران دانست؛ مسئولیتی که افراد در قبال خودشان، دیگران، کشورشان، سایر
ملت ها و جهان دارند. ژان بلومار، شخصیت اصلی و راوی این داستان در کنار بستر زنی رو به مرگ نشسته است؛ زنی به نام هلن که
معشوقه ی ژان نیز هست. هلن به خاطر حضور در نیروهای مقاومت فرانسه در جنگ علیه نازی ها در بستر مرگ افتاده و بلومار نیز در
کنار او، از غم و رنجی بزرگ در عذاب است چرا که اعتقاد دارد این کارهای او بوده که چنین وضعیتی را پیش آورده است.

 

0/5 (0 دیدگاه)