کتاب آستان جانان

سوره الإخلاص درآمد این سوره که چهل و نه حرف و پانزده کلمه و چهار آیه است بر مجرد توحید و ذکر صفات الله مشتمل است. این سوره مکی است و در جدول های ترتیب نزول سوره های قرآن در مرتبه 22 یا نزدیک به آن 19 قرار می گیرد. در این سوره اسم جلاله الله جایگزین اسم« الرب» می شود که دعوت محمدی با آن مژده آن را می داد؛ البته لفظ رب نیز در کنا الله استعمال می شود. از برخی روایت ها چنین مستفاد می شود که در مدینه نازل شد. آورده اند عامر بن طفیل و أربد بن ربیعه برادر لبید بن ربیعه نزد پیامبر خدا(ص) آمدند. عامر گفت: ای محمد ما را به چه فرا می خوانی. گفت: شمارا به خدا می خوانم. گفت: او را برای ما توصیف کن. آیا او از طلاست یا از نقره یا از آهن یا از چوب، از همان موادی که بت های خود را می ساختند. این سوره نازل شد. در روایات دیگر آمده که یهود از پیامبر خدا پرسیدند و به او گفتند: این الله مردم را آورده پس چه کسی الله را آفریده؟ در جواب آنان این سوره نازل شد. البته این هر دو روایت سست می نماید و مدنی بودن این سوره را نمی توان پذیرفت. ترجمه سوره بگو(ای محمد): اوست آن خدای یگانه؛ 1- الله بار خدای همه بار خدایان است، 2- نزاد و نه زادند او را، (نه از چیز است و نه از کس، او به خویشتن است و بس). 3- و نبود هیچ کس او را همتا (و نه در خور، نه همتا و نه هم صفت).