توضیحات
کتاب دختری که اشک‌های مرا پاک می‌کرد
معرفی کتاب دختری که اشک‌های مرا پاک می‌کرد
کتاب سرشار است از اشارات ادبی و سینمایی. راوی داستان با به تصویر کشیدن خود واقعی اش در قامت شاعر و نویسنده و روزنامه نگار، کتاب ها و فیلم هایی را که دوست دارد، در لا به لای روایت هایش با مخاطب به اشتراک می گذارد و بدون آن که فخرفروشی داشته باشد، با گیرایی خاصی، دنیای درونی کتابش را با دنیای درونی شاعران، نویسندگان و فیلم سازان دیگر آمیخته می کند: «پاییز می آمد. من در خیابان ولیعصر پیاده روی می کردم و به فریم عینک دختر و پسرهای روشنفکر خیره می شدم.
آدم‌ها غمگین‌تر از عکس‌های‌شان هستند. غمگین‌تر از اینستاگرام و تلگرام… آدم‌های دوران عکس‌های کاغذی هم همین بودند. لبخندهای هیچ آلبومی راست راستکی نبود. چه کسی از گریه‌های خودش، از اشک‌های خودش عکس می‌گیرد؟! چه کسی پیدا می‌شد که عکس قلب شکسته‌اش ر ابرای پروفایل تلگرام انتخاب کند؟ روزهای بد توی آلبوم نمی‌آیند. روزهای بد توی اینستاگرام و تلگرام نمی‌آیند.
نثرهای دوره کلاسیک غالبا عرفانی، الخاقی یا آموزشی بوده اند اما نثرهای دوره معاصر عمدتا به احوالات درونی و علایق شخصی نویسنده اختصاص دارند. نثرهایی با محوریت زندگی که تجربیات فردی نویسنده را روایت می کند و از آن ها با عنوان «روز نوشت» نیز یاد می شود.
کتاب دختری که اشک های مرا پاک می کرد» نوشته فاضل ترکمن است. ترکمن به درستی روی جلد کتاب و ذیل عنوان اثر خودش نوشته: «روایت های حساس از زندگی یک وسواس». تاکید او به ویژه از این جهت ارزشمند است که بسیاری این گونه از آثار را با ادبیات داستانی اشتباه می گیرند. هرچند که نثرهای ترکمن همگی در دل خود داستان ها یا خرده داستان هایی را روایت می کنند، اما او به درستی نام مجموعه نثرهای خود را «روایت» گذاشته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.