کتاب سخنرانی های تد

                                               معرفی کتاب سخنرانی های تد

کتاب سخنرانی‌های تد نوشته کریس اندرسون مدیر عامل همایش‌های سخنرانی ted و از آثار پرفروش نیویورک تایمز در سال 2016 به خوبی نشان می‌دهد یک سخنرانی قدرتمند در جمع چگونه به طور معجزه آسایی فرصت‌های طلایی برای موفقیت بیشتر را در اختیار شما قرار می‌دهد.

درباره کتاب سخنرانی‌های تد

برای ایراد یک سخنرانی عالی فقط یک راه وجود ندارد. دنیای علم و دانش به‌مراتب وسیع‌تر و گسترده و شرایط سخنران و شنوندگان هم بسیار متنوع و مختلف است. هر اقدام و هر کوششی برای به کار بردن یک فرمول واحد برای ایراد یک سخنرانی خوب با شکست روبه‌رو می‌شود. شنوندگان فوری متوجه می‌شوند و احساس می‌کنند تحت سلطه‌ هستند.

به‌راستی حتی اگر یک فرمول موفق در یک لحظه از زمان وجود ‌داشت هم مدت طولانی موفق باقی نمی‌ماند، علتش این است که عامل مهم برای ایراد یک سخنرانی موفق، تازگی و نو بودن آن است. انسان‌ها هر آنچه را کهنه و تکراری است دوست ندارند. اگر صحبتی بیش از اندازه شبیه صحبتی باشد که فردی دیگر قبلاً کرده است، به‌ناچار از اثرگذاری آن کاسته می‌شود و این احساس ایجاد می‌شود که سر شما کلاه رفته است.

شما با خواندن کتاب سخنرانی‌های تد با ابزاری روبه‌رو می‌شوید که می‌توانید از آن در مراسم ازدواج، سخنرانی به منظور تبلیغ برای یک شرکت یا یک سخنرانی در دانشگاه از آن‌ها بهره بگیرید. هدف کتاب حاضر توضیح دادن این مطلب است که چگونه جادوی قدرتمند سخنرانی برای جمع تحقق پیدا می‌کند و به شما امکان می‌دهد در این کار در شرایطی عالی قرار بگیرید.

ایده می‌تواند هر چیزی باشد که روی نگرش مردم درباره دنیا تأثیر بگذارد. اگر بتوانید ایده‌ای را در ذهن مردم بکارید، کاری مهم انجام داده‌اید. به آن‌ها هدیه‌ای داده‌اید که برای ارزش آن حدی نمی‌توان قائل شد. به‌عبارتی می‌توان گفت که بخش کوچکی از شما، بخشی از آن‌ها شده است. آیا ایده‌ای دارید که شایسته آن باشد که جمع بزرگ‌تری آن را بشنود؟ به‌راستی حیرت‌انگیز است که شما در پاسخ دادن به این سؤال چقدر بد عمل می‌کنید. بسیاری از سخنرانان (و بیشتر مردان) به ‌نظر عاشق صدای خود هستند و حاضرند بدون اینکه حرف مهمی برای گفتن داشته باشند ساعت‌ها حرف بزنند؛ اما بسیاری هم هستند (بیشتر زنان) کار خود را دست‌کم می‌گیرند و به بصیرت و دانش خود اعتقادی ندارند.

اگر شما این کتاب را بدین دلیل انتخاب کردید که یکی از ستارگان سخنرانی در تد بشوید و با جذبه و سیمای خود به حاضران در جلسه الهام ببخشید، لطفاً همین حالا آن را کنار بگذارید و به‌جای آن دنبال مطلبی بگردید که بازگو کردنش ارزشمند باشد، زیرا سخن بی‌محتوا ارزشی ندارد. اما به احتمال بیشتر شما اطلاعات فراوانی دارید که می‌توانید آن ‌را با دیگران در میان بگذارید. وظیفه و مسئولیت شما در ایراد سخنرانی فقط این است که حرفی ارزشمند برای گفتن داشته باشید و آن را به شیوه منحصربه‌فرد خود ایراد کنید.

جملات برگزیده کتاب سخنرانی‌های تد

– یک خط اتصال مستلزم آن است که ایده و نظری را شناسایی کنید که در زمان تعیین شده بتواند رمزگشا شود.

– دانش را نمی‌توان به‌زور به مغز وارد کرد. مغز باید خود دانش را بخواهد. قبل از اینکه بتوانید ایده‌ای را در ذهن کسی بکارید به اجازه او احتیاج دارید.

– خودتان باشید. بدترین سخنرانان کسانی هستند که آن طور که درواقع هستند ظاهر نمی‌شوند.

– بسیاری از بهترین سخنرانان تد با توضیح دادن ماهرانه به عظمت می‌رسند. آن‌ها ایجاد فهم می‌کنند تا حقیقت بیشتر و بهتر درک شود.

– بی‌اعتبار کردن گفتار مخالف نظر و ایده خود راه دیگری برای به کرسی نشاندن نظریه خویشتن است؛ اما این کار باید با دقت و ملاحظه انجام شود. بهتر است از این روش برای موضوعات استفاده شود نه افراد.

در بخشی از کتاب سخنرانی‌های تد می‌خوانیم

«بارها اتفاق می‌افتد که در جمعی نشسته‌اید و به صحبت کسی گوش می‌دهید. می‌دانید که او سخنرانی بسیار قدرتمند‌تر از آن است که نشان می‌دهد. این صحبت جزءِ صحبت‌های بزرگ و عالی او نیست.» این مجدد گفته برونو گیوسانی از تد است. او نمی‌تواند تحمل کند که سخنوران عالی در حدی که از آن‌ها انتظار می‌رود ظاهر نمی‌شوند.

نکته مهم در سخنرانی این است که حرفی معنی‌دار بزنید و در این میان عجیب است که بسیاری این کار را نمی‌کنند. البته بدون تردید جملات فراوانی به زبان می‌آورند؛ اما نمی‌توانند به حضار مطلبی بیاموزند. اسلایدهای زیاد و حضور باجذبه روی صحنه جملگی خوب هستند؛ اما حضار به دست‌مایه‌ای نمی‌رسند. تنها کاری که سخنران کرده است سرگرم کردن حضار بوده است.

علت اصلی این تراژدی این است که سخنران اصولاً برنامه مناسبی برای صحبت نداشته است. ممکن است تک‌تک جملات او خوب باشند؛ اما درمجموع کار چندانی نکرده است.

برای تجزیه تحلیل نمایشنامه‌ها، فیلم‌ها و کتاب‌ها سابق از واژه «خط اتصال» استفاده می‌کردند. این واژه در مورد سخن گفتن هم کاربرد دارد. اشاره من به مضمون است که مطالب را به هم متصل می‌کند. هر سخنرانی باید یک خط اتصال داشته باشد.

منظور این نیست که هر صحبتی باید فقط به یک موضوع مختص باشد، فقط یک حکایت را بازگو کند یا بدون انحراف فقط یک راه مستقیم را برود. ابداً این‌طور نیست. منظور این است که تمام بخش‌های یک سخنرانی باید به‌نوعی به هم متصل باشند.