کتاب راخمانینف، کنسرتو پیانو شماره ۲

راخمانینف شغل خود را به عنوان پیانیست ادامه داد، چیزی که بیش از آنکه هنر، او را بدان ناگزیر ساخته باشد برآمده از شرایط واقعی و عملی بود. راخمانینف از سال 1906 بر روی آهنگسازی تمرکز کرد و کنسرت هایی از ساخته های خودش را اجرا می کرد اما انقلاب روسیه باعث تعلیق در اجرای کنسرت های عمومی شد. انقلاب روسیه نوعی تهدید برای ارزش هایی بود که راخمانینف گرامی می داشت و آینده ی او را در وضعیت نامعلومی قرار می داد. به علت همین تردید، بعد از یک تور گسترده در کشورهای اسکاندیناوی، به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد.

راخمانینف بعد از مهاجرت به آمریکا به خاطر حسن شهرت و اعتبارش (این موضوع بیشتر به خاطر بازدید قبلی اش به آمریکا در سال 1909 بود.) با خوش آمدگویی های گرمی از طرف مدیران برنامه های ارکسترها (برای اداره کردن ارکسترهای سینسیتی و بوستون)، کارخانه های معتبر پیانوسازی و کمپانی های ضبط موسیقی مواجه شد.