کتاب پروانه پوش

 «پروانه پوش» سروده‌ی «اهورا ایمان» است. شاعر درباره‌ی کتاب آورده است: «ترانه و ترانه‌سرایی و آهنگسازی امروز با گذشته قابل مقایسه نیست. در گذشته گروه‌هایی بودند که سال‌ها با هم زندگی کرده بودند، شاعر خواسته‌های آهنگساز، تنظیم‌کننده و مخاطب را می‌دانست و برعکس همه چیز با هم در حرکت بود. هیچ‌چیز یک نت فالش نبود چه شعر، چه ملودی ساخته‌شده روی شعر و چه تنظیم. البته هم‌اکنون شعرایی هستند که استعدادهای خاص دارند. می‌توان گفت عشق به ترانه‌سرایی باعث بالا رفتن لحظۀ تفکرشان است. دوست دارم اسم ببرم اما این استثناء قائل شدن است. ترانه‌هایی که قابل مقایسه با ترانه امروز نیست: وقتی تو با من نیستی از من چه می‌ماند…» در یکی از شعرها می‌خوانیم: «سلام ای غروب غریبانه دل …. سلام ای طلوع سحرگاه رقتن …. سلام ای غم لحظه‌های جدایی …. خداحافظ ای شعر شب‌های روشن