کتاب قصر به قصر

توضیحات

                                                                                 کتاب قصر به قصر

                                                               معرفی کتاب قصر به قصر

رمان زیبای«قصر به قصر» با واگویه‌هایی معترضانه از زبان پزشکی پیر آغاز می‌شود. او از همه چیز خسته و تاحدودی عصبانی است و سرگذشتش را با تلخی آزاردهنده و خشنی بیان می‌کند که در مقایسه با شیوه نگارش متداول همنسلانش، بسیار بی‌پروا و متفاوت است. در واقع همین نوع نگارش، او را به جایگاهی والا در ادبیات رسانده است.

سلین با همان کلام خشن، روراست و بی‌پرده‌ای که جامعه، سیاست و تمامیت جهان را به نقد می‌کشد از خود نیز انتقاد می‌کند و پیری و درماندگیش را به سخره می‌گیرد و بار‌ها تکرار می‌کند که «آنقدر پیر و بی‌حوصله و به قول خودش مترسک‌وار است که مشتری‌هایش حق دارند از او دوری کنند.»

او بیمارانش را مشتری خطاب می‌کند و با این کار، گویی خودش را هم فروشنده‌ای می‌خواند که کالایش، درمان بیماران است.

از فقر دامنگیر و بیرحمی‌ که سراسر زندگیش را فراگرفته می‌نالد و با نگاهی شکاک و تا حدی پارانویا گونه به زندگی پیرامونش می‌نگرد. جمله‌های ناتمام و پرش‌های حسی‌اش را می‌توان در طول رمان حس کرد و دریافت برای ادامه این مشقتی که نامش زندگی است، چه رنجی می‌کشد.

او نه تلاشی برای همراه ساختن خواننده با شخصیت اصلی داستانش دارد و نه نیازی به ترحم و دلسوزی او. سلین بدون ترس دنیای خودش را که خیلی هم دور از تصور نیست به تصویر می‌کشد.

دنیایی که در جهان داستانی او بسیار واقعگرایانه است و در جهان خارج از داستان، خواننده را به اندیشه وا می‌دارد. دنیایی که او می‌سازد همین جهانی است که ما در آن زندگی می‌کنیم و با همین قوانین هم اداره می‌شود، ولی سلین چنان موشکافانه در آن کاوش می‌کند و واقعیت دنیایش را بی‌محافظه‌کاری می‌نمایاند که انگار یک سیلی محکم است که او به صورت خواننده می‌زند و او را وامی‌دارد تا پایان داستانش پیش رود. هیچ‌کس از نگاه معترضانه او در امان نمی‌ماند.