توضیحات

                                                                      کتاب ماکیاولی و ما

لوئی پیر آلتوسر (زادهٔ ۱۶ اکتبر ۱۹۱۸ در الجزایر – درگذشتهٔ ۲۲ اکتبر ۱۹۹۰) فیلسوف مارکسیست فرانسوی بود. او از بالاترین مقامات آکادمیک حزب کمونیست فرانسه بود و بحث و تزهایش عمدتاً در پاسخ به خطراتی (همچون مارکسیسم
انسانگرایانه مکتب فرانکفورت) بودند که به زعم او بنیان‌های نظری مارکسیسم را تهدید می‌کرد. لویی آلتوسر، «مارکسیست
ساختارگرا» است که مفهوم ایدئولوژی در اندیشهٔ مارکس، در دست‌های او ورز بیشتری پیدا کرده‌است. او با تاسی از مارکس، بر این
باور است که هر نظام اجتماعی برای بقا و ماندگاری اش، ناگزیر از بازتولید شرایط و روابط تولید است. به این معنا که هر صورت بندی
اجتماعی باید شرایط تولید خودش یا به عبارت دیگر، نیروهای تولید و روابط تولیدی موجود را بازتولید کند. آلتوسر ضمن تفکیک بازتولید
روابط تولید از بازتولید نیروهای تولید، نهادها و سازوبرگ‌های دولت را نیز به دستگاه‌های ایدئولوژیک دولت و دستگاه‌های سرکوبگر دولت
تقسیم می‌کند.

قسمتی از کتاب ماکیاولی و ماا:

آلتوسر در اینجا، علاوه بر تاکید بر اهمیت نظریه پردازی درباب دولت ملی، در بازشناسی خصلت مانیفست وار شهریار تمام قد در کنار گرامشی می ایستد. جایی که هر دوی ایشان با انگشت نهادن بر فصل ۲۶ شهریار پنبه تمامی تحلیل های آکادمیک و علمی ای را می
زنند که قصد دارند ماکیاولی را به قالب تنگ دانشمند علوم سیاسی فروبکاهند. در این فصل است که به منزله جمع بندی تمامی مباحث
فصول پیشین، ماکیاولی به زبانی صریح و تکان دهنده به خیزش شهریار فراخوان می دهد و با لحن و سبکی که تنه به تنه شعری
حماسی می زند رهاننده را به پذیرفتن رسالتی که بر زمین مانده، یعنی وحدت ایتالیا و اعاده عظمت آن، ترغیب می کند. آلتوسر در این
نقطه به جای دانشمندان علوم سیاسی، شاید، موقتاً، با هانا آرنت در موافقت قرار گیرد که، گرچه با لحنی انتقادی، می نویسد: «
ماکیاولی پدر علوم سیاسی یا نظریه سیاسی نیست، اما پدر معنوی انقلاب است

0/5 (0 دیدگاه)