توضیحات

                                                                      کتاب جوزف اندروز

                                                         معرفی کتاب جوزف اندروز

جوزف اندروز ، یا تاریخچه ماجراهای جوزف اندروز و دوست او آقای آبراهام آدامز ، اولین رمان تمام قد نویسنده انگلیسی هنری فیلدینگ بود که به چاپ رسید. این فیلد که در سال 1742 ظاهر شد و توسط فیلدینگ به عنوان “شعر حماسی کمیک در نثر” تعریف شد ، از ماجراهای یک آدم پهلوان خوش اخلاق در جاده بازگشت از لندن به همراه دوست و مربی خود ، آبراهام آدامز ، همسری غایب ، خبر می دهد.
این رمان تلفیقی از دو زیبایی شناختی رقیب ادبیات قرن هجدهم را در بر می گیرد: رویکرد مسخره قهرمانانه و نئوکلاسیک (و با تمدید اشرافی گری) آگوستانی ها مانند الکساندر پاپ و جاناتان سویفت و داستان نثر محبوب و داخلی رمان نویسان از جمله به عنوان دانیل دفو و ساموئل ریچاردسون.این رمان از الهامات مختلفی بهره گرفته است. این اثر که “به تقلید از شیوه سروانتس ، نویسنده دون کیشوت” نوشته شده است (نگاه کنید به صفحه عنوان در سمت راست) ، بیشتر طنز خود را مدیون تکنیک های توسعه یافته توسط سروانتس و موضوع اصلی آن را به آرامی چیدمان حوادث می داند. انحرافات و شخصیت های طبقه پایین به ژانر نوشتاری معروف به پیکارسک. با احترام به سلیقه های ادبی و نوجوانان تکرار شونده آن دوره ، به شوخ طبعی ، یک ازدواج قریب الوقوع و یک رمز و راز پیرامون پدر و مادر ناشناخته متکی است ، اما بالعکس سرشار از انحرافات فلسفی ، احکام کلاسیک و اهداف اجتماعی است.

در رمان جوزف اندروز، قهرمان اصلی پدر روحانی ابراهام آدامز است که نویسنده نه تنها شخصیت او را همتای دون کیشوت اثر سروانتس آفریده است بلکه اسم او را هم از دو شخصیت کتاب مقدس، حضرت ابراهیم و آدم به عاریت گرفته است. با این تفاوت که آدامز برخلاف دون کیشوت دیوانه نیست و با وجود رفتار گاه ناپخته و ناشیانه‌اش، فیلدینگ از او شخصیتی صاحب سادگی، پاکی مطلق، ایثارگری، خوش قلبی و دانش نقش می‌زند. با وجودی که آدامز در سراسر داستان درگیر ماجراهایی پهلوانی ولی مضحک و مبتذل می‌گردد، ولی در نهایت فیلدینگ از او یک روحانی قابل ستایش می‌آفریند تا سیرت متعالی خویش را جلوه گر سازد.

جوزف اندروز پرجاذبه‌ترین مدخل به جهان قرن هجدهم انگلستان است. داستان روایت‌گر دورانی کوتاه در تاریخ نیست، بلکه به نمایش مفاهیم ماندنی و پویایی در ادبیات می‌پردازد که تا جهان باقی است ادامه دارند.

0/5 (0 دیدگاه)