توضیحات

                                                 کتاب مجموعه آثار شاملو دفتر سوم

                                 معرفی کتاب مجموعه آثار شاملو دفتر سوم

مجموعه آثار احمد شاملو دفتر سوم: ترجمه ی قصه و داستان های کوتاه جهان

احمد شاملو

آنچه در دفتر سوم از مجموعه آثار احمد شاملو آمده،  عبارت است از قطعات پراکنده ایی که در طول سالیان دراز و در فرصت های مختلف ایشان به فارسی برگردانده شده است. داستان های کوتاه، قصه ها و…

از دیگر کارهای او در این زمینه می‌توان به ترجمه «درها و دیوار بزرگ چین»، رمان «پابرهنه‌ها» اثر زاخاریا استانکو، رمان «دن آرام» و شازده کوچولو اشاره کرد

گزیده ای از مجموعه آثار احمد شاملو دفتر سوم

ترجمه آثاری از کافکا، چخوفف عزیز نسین و دیگران

در آغاز کتاب گزیده ای از مجموعه آثار احمد شاملو، دفتر سوم اینگونه می خوانیم:

فهرست

يادداشت  11

ارسكين كالدول       15

روزى كه باباجانم ماشين فشار خريد 17

ناقوس عروسى   29

بزها روى  بام    44

زن بى‌كس و كار 55

چكمه‌ها           63

داركوب‌ها         75

ملكه‌ى قافله‌ى كولى‌ها      84

ماجراى بانجو    95

گوساله‌ى كوچولو            108

چه‌گونه كاكاى ما از مزاياى قانونى ِ مرخصى استفاده كرد؟          120

باباجانم چه‌گونه وارد مشاغل سياسى شد؟      131

مهمان شبانه      143

عموجانم «ند»    153

قصه‌ى خروس بابام         163

تابستان، يك روز بعد از ظهر          172

ريونوسوكه آكتاگاوا 185

دماغ    187

با باد چرخيده    201

سوسانوئو جنگ‌آور پير     213

ويكتور آلبا               241

دست به دست   243

بلز ساندرار                289

سفيدها و سياها چه‌طور از هم جدا شدند؟      293

افسانه‌ى بينگو    327

ئيون لوكا كاراجيال 333

قصه‌ى بليت‌هاى لعنتى      335

آنگل كارالىچف      351

تنبل خان در بشكه          353

قصه‌ى «بابابوگون » و «بى‌بى بوگون »            359

يل و اژدها        363

عزيز نسين 371

شوخى ِ بى‌وسايل            373

ديوانه‌يى بر بام   388

گزارش            395

سگ محله         408

يك خانواده‌ى كارى         424

رهبران برجسته‌ى حزب در ميان مردم          435

مواظب باشين كسى بو نبره            448

اتول دعوا         466

مردى كه از زور خشم مثل بيد مى‌لرزيد         474

مردى كه مى‌خواست براى خود خانه‌يى بسازد 476

آدم حلال‌زاده    485

دونده برنده است            488

ما آدم نمى‌شيم!  501

ئيون كره آنگا           511

«بابا ئيون روواتا» و مسأله‌ى اتحاد     513

مارك تواين             519

مصاحبه           521

ماجراى حضرت عليه بانو مك ويليامز          528

آنتون چخوف          539

يك شاهكار       541

آشپز شوهر مى‌كند          549

همسران هنرمندان           558

گناهكار شهر تولدو          576

لئونورا كارينگتون    585

نوآموز 587

جيووانى گوارسكى  593

اعتراف به گناه   597

ادگار آلن پو            601

سايه    603

سكوت            608

تصوير بيضى شكل          613

چارلز چاپلين            619

نظم    621

ايگناتسيو دو سائو ده مائوس      625

دانه‌هاى تسبيح ازهم گسيخته          627

كازه ناوه  635

تصوير بيستم     637

ب. ب. داديه             643

اعتراف            645

فرانتس كافكا            653

سرگرمى          655

قصه‌ى كوچك    659

يك نوشته‌ى قديمى         661

پل      663

ناخدا  665

لاشخور            667

خارپيچ سوزان   669

چند برگ از روزنامه‌ى خاطرات      673

سلما لاگرلوف           681

آزادى در جنگل 683

رنه بارژاول              693

سربازى از يك دوران سپرى شده    695

چوانگ تسه               709

در انتظار خرگوش          711

ماهى در مسيل   712

هوئهى ـ تان ـ تسه   714

پسرى كه به مرگ مادر رضا دهد…   714

شاهزاده‌يى كه دوست‌دار اژدها بود   715

كور و شَل         716

چوانگ ـ چه ـ نوئو  717

ديوار فروريخته   717

حلزون و ماهيخوار          718

زنجره و آخوندك و گنجشك         719

ماهى ِ نظركرده   720

هان ـ فهئى ـ تسه      721

اسب گرانبها      721

سايه‌ى كمان      722

راه‌ها بسيارند     724

روباه و ببر        726

عروسك چوبين و عروسك گِلين     727

چه‌گونه پادشاه اژدهايان به صورت ماهى درآمد؟          729

نقش اشباح       730

لى تسه      731

آزادى ِ قمرى‌ها  731

جغد مسافر       733

گمان بد           734

شهرت بد         735

خلق را تقليدشان…          737

نمايهها      739

نمايه‌ى نام نويسنده‌گان     741    نمايه‌ى نام داستان‌ها 743

يادداشت

آن‌چه در اين مجموعه آمده، قطعات پراكنده‌يى‌ست كه در طول ساليان دراز و در فرصت‌هاى مختلف به فارسى برگردانده شده است.

آن‌گاه كه سخن از يك دوره‌ى سى ساله‌ى كار ِ مطبوعاتى پيش مى‌آيد، جوان ِكتابخوان ِ امروزى كه صفحات هنر و انديشه‌ى مطبوعات كنونى را حتا به عنوان يك «حداقل» هم نمى‌پذيرد، به هيچ روى نمى‌تواند وضع مطبوعات را در سال‌هاى آغاز آن دوره در نظر آورد.

در واقع، سى سال پيش از تاريخ اين يادداشت به وجود آوردن يك نشريه‌ى ملى كارى به تمام معنا «ناممكن» بود. اين‌چنين نشريه‌يى يا مى‌بايست متكى به گروهى خواننده‌ى علاقه‌مند باشد تا بتواند با تعادل هزينه و درآمدش، انتشار يابد؛ كه چنين «خواننده‌گانى» وجود نداشت. يا مى‌بايست به سرمايه‌يى متكى باشد و از زيان مالى نهراسد تا به‌تدريج بتواند خواننده‌گانى براى خود دست و پا كند؛ كه چنين سرمايه‌يى در اختيار نبود. ـ به عبارت ديگر: آن را كه شور و هدف بود وسيله نبود و آن را كه وسيله بود غم ِ فرهنگ و هنر نبود.

مسأله‌ى ديگر اين بود كه ما جوانان آن روز تجربه‌يى هم در كار خود نداشتيم؛ كه آن را
كه تجربه‌يى داشت، سرمايه‌ها و سياست‌ها پيشاپيش به بذل مال خريده بودند. گمنامانى بوديم كه سرمايه و پشتيبان‌مان تلاش خودمان بود. به جايى راه‌مان نمى‌دادند و حرف‌مان را نمى‌شنيدند يا به ريشخندمان مى‌گرفتند. پس راه ِ چاره منحصر به فرد بود: نخست به وجود آوردن نشريه‌يى و پس از آن گِرد آوردن خواننده‌گانى. اما نكته اين بود كه عرضه‌ى شعر و ادبيات ِ انقلابى ِ ما تنها در نشريه‌يى امكان داشت كه پيشاپيش در جامعه گروهى خواننده بر خود گرد آورده باشد.

واكنش آن روز جامعه در برابر انقلاب ادبى و شعرى حداكثر اين بود كه در برابر «مهتاب» و «مريم» ِ فريدون توللى و مقلدانش، عصا بر سر شاعران نشكند و با ترديد و دودلى سكوت كند. پس تصور اين‌كه يك نشريه‌ى نوپا بتواند در چنين جامعه‌يى تنها از طريق عرضه‌ى اشعار و مقالات نيما و شاگردان او به حيات خود ادامه دهد تصورى بسيار ابلهانه بود.

اما (خوشبختانه!) حُسن ِ كار ما در اين بود كه فكر و نقشه و پيش‌بينى و اسباب‌چينى در كارمان راه نداشت. تنها احساس بوديم و شور ِ كار. همه چيز در «عرضه» خلاصه مى‌شد. و اين تنها كارى بود كه انجام مى‌داديم. در واقع، چاپ مى‌كرديم، مى‌گذاشتيم و در مى‌رفتيم!

پياده گز مى‌كرديم و گرسنه مى‌خفتيم و شاهى شاهى پس‌انداز مى‌كرديم، و همين‌كه امكانات مالى (به قدر چاپ فقط يك شماره) فراهم مى‌آمد صاحب امتياز ِ نشريه‌ى معمولاً ورشكسته‌يى را مى‌پُختيم و با موافقت او دست به كار مى‌شديم. به سراغ پيرمرد مى‌رفتيم كه محور و انگيزه‌ى كار بود. مطالب را گرد مى‌آورديم، مجله‌يى به چاپ مى‌رسيد كه رسالت ما با سپردن نسخه‌هاى آن به مركز توزيع پايان يافت. زيرا روشن بود كه فروش آن هرگز آن‌قدر نيست كه پرداخت حق ِ توزيع خود را كفاف بدهد. و آن‌گاه كار از نو با همان شور و همان عطش براى نشريه‌ى بعدى آغاز مى‌شد.

مجلاتى كه با اين طرز كار منتشر شد و هرگز از يك شماره بر نگذشت زياد است. البته در اين ميان نشرياتى نيز بود كه به اتكاى علل و موجباتى به دو، پنج، هفت و گاه بيشتر نيز رسيد. هم‌چنين بسيار بود مجلاتى كه چاپ شد اما چون نتوانستيم باقى‌مانده‌ى طلب صاحب چاپخانه را بپردازيم در چاپخانه ماند و جز اين‌كه بيعانه‌ى پرداخت شده و نقدينه‌يى كه به بهاى كاغذ داده بوديم از دست برود حاصلى نداد!

سود سال‌ها تلاش در كار چاپ، اندوختن تجربه‌هاى بسيار بود؛ اما از سوى ديگر  چون معمولاً از هر مجله‌يى غالباً تنها يك شماره منتشر مى‌شد شهرت يافت كه با ديارالبشرى سازگارى نمى‌كنم و بُز ِ امام رضا را تا پسين نمى‌چرانم و هيچ كارى را دنبال نمى‌گيرم! هنگامى هم كه تب ِ تند نوجوانى (و حتا نخستين سال‌هاى جوانى) فرونشست و مشكلات زنده‌گى اندك اندك غولى فربه شد و در برابرم قد علم كرد، منى كه در همه‌ى اين سال‌هاى سياه دينارى نيندوخته بودم و جز راه چاپخانه‌ها راهى نمى‌دانستم و براى كسب معاش ناگزير براى كار به مطبوعات رو آوردم، با اين شهرت ِ نابكار تقريبآ همه‌ى درها را به روى خود بسته ديدم. تا آن‌جا كه، اگرچه توانستم براى نشر كتاب هفته ناشرى بيابم و در بحرانى‌ترين دوره‌هاى مطبوعاتى ِ اين سرزمين به نشر ِ يكى از پُرحاصل‌ترين نشريات آن دوران همه‌ى قدرت و امكان ِ خود را در كار آن كنم، همين سوء ِ شهرت سبب شد سرانجام پس از بيست و پنج هفته تلاش در كار انتشار مجله كه گاه جز چهار و پنج ساعت در شبانه‌روز فرصت خواب و استراحت برايم باقى نمى‌گذاشت از آن چشم بپوشم و با تيراژى بيش از سى هزار رهايش كنم!

مقدمه بر ذى‌المقدمه چربيد.

كوشش براى فراهم آوردن مطالب ِ اين نشريه‌هاى تك‌شماره‌يى سبب شد كه پس از نزديك به سى سال كار، انبوهى قصه و داستان‌هاى كوتاه ترجمه شده فراهم آيد. در نظر گرفتن اين نكته كه پاره‌يى از اين داستان‌ها در كدام شرايط ِ مطبوعاتى و در چه سال‌هايى برگردانده شده، عذرخواه ساده‌گى ِ پاره‌يى از آن‌ها ست كه ناخواسته مورد پسند ِ برخى از كتابخوانان امروز نخواهد بود.

ا.ش.

 

 

 

0/5 (0 دیدگاه)