توضیحات
کتاب بررسی چهاردهه تحولخواهی در ایران
معرفی کتاب بررسی چهاردهه تحول خواهی در ایران
در سالهای بعد از انقلاب دو گرایش عمده به اسلام در سیاست ایران وجود داشته و این هر دو گرایش در مقاطع مختلف در ساختار سیاسی ایران حضوری پر رنگ داشته. یکی از این گرایشها اسلام سیاسی و انقلابی است که اصولگرایان مدافع آناند و دیگری اسلام پسا سیاسی که اصلاحطلبان از آن پیروی میکنند. گرایش اول بر قرائتی از اسلام مبتنی است که رویکردی انقلابی دارد؛ تأکید این گرایش بر مبارزه سیاسی است و بر وجهی از اسلام که روحیه انقلابی و مبارز را تقویت میکند. اصولگرایان مدافع این گرایشاند. گرایش دوم اما در پی تطبیق اسلام با مدرنیته و دموکراسی و آزادیهای اجتماعی است و معتقد به اینکه اسلام با دموکراسی و مدرنیته منافاتی ندارد و این دو قابل جمع هستند.
رحمن قهرمانپور در کتاب بررسی چهار دهه تحولخواهی در ایران این دو گرایش را به عنوان اصلیترین گرایشهایی که آینده تحولات سیاسی در ایران را رقم خواهند زد بررسی کرده است.
چنانکه در کتاب میبینیم این هر دو گرایش دو وجه از تحولخواهیاند. در وجه اول که همان اسلام سیاسی است تحولخواهی به صورت انقلاب بروز کرده و در وجه دوم یعنی اسلام پسا سیاسی به صورت اصلاحات.
نویسنده در این کتاب تحولخواهی در ایران پس از انقلاب را در پیوند با هویت دینی مورد بررسی قرار داده و تأثیر هویت دینی و اسلامی را بر سیاست ایران نشان داده است.
تحولخواهی مهمترین خصلت گرایشهای سیاسی ایرانیان معاصر است، تحولی که گاه منجر به اصلاح و گاه باعث انقلاب شده است. در چهار دهه گذشته اسلام و فهم از الزامات و پیامدهای سیاسی آن در عرصه عملی سیاست یکی از منابع اصلی تحولخواهی در میان نیروهای سیاسی بوده است. نویسنده که پیشتر کتاب هویت و سیاست خارجی را تألیف کرده است در اثر حاضر نیز به دنبال فهم آثار عملی هویت بر سیاست در ایران چند دهه گذشته است. در همین راستا وی در کتاب حاضر دو نگرش کلان و عمده به نقش اسلام سیاسی و اسلام پسا سیاسی دو نیروی عمدهای هستند که آینده تحولات سیاسی ایران را رقم خواهند زد. در حالی که گروه اول با زعامت اصولگرایان بر تداوم راه اسلام انقلابی و مبارزهجو تأکید دارد طرفداران اسلام پسا سیاسی در پی تلفیق اسلام با الزامات مدرنیته و در رأس آنها آزادیهای اجتماعی و دموکراسی هستند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.