توضیحات
کتاب افسانه سیزیف
معرفی کتاب افسانه سیزیف
«افسانه‌ی سیزیف» مقاله‌ای فلسفی از «آلبر کامو» است که در سال ۱۹۴۲ منتشر شد. این کتاب، حاویِ تحلیلی دلسوزانه از نیهیلیسم (هیچ‌انگاری) معاصر است و ماهیت پوچ‌گرایی را به تصویر می‌کشد. کامو تحت تأثیر فیلسوفان بزرگی مانند سورن کی یرکگارد، آرتور شوپنهاور و فردریش نیچه استدلال می‌کند که زندگی اساساً بی معناست؛ اما انسان‌ها همچنان برای تحمیل نظم بر هستی و یافتن پاسخی برای پرسش‌ها تلاش می‌کنند و به جست‌وجو ادامه می‌دهند.
کامو در راستای چنین رویکردی از افسانه‌ی یونانیِ سیزیف بهره می‌برد؛ داستان درباره‌ی فردی است که خدایان وی را محکوم می‌کنند تا ابد یک تخته سنگ را به بالای تپه ببرد و آن سنگ نیز هر بار به پایین بیفتد. نویسنده‌ی کتابِ حاضر از این افسانه به عنوان استعاره‌ای در جهت مبارزه‌ی مداوم در مقابل پوچی یاد می‌کند. از نظر کامو، نخستین قدمی که یک فرد باید بردارد، این است که پوچی حیات خویش را بپذیرد. در خصوص شخصیت سیزیف اقدامی مانند خودکشی ممکن نیست و تنها کاری که می‌تواند برای سهولت موقعیت خود انجام دهد این است که با شادی کردن به هنگام غلتاندن تخته سنگ به بالای تپه، در خصوص این شرایط شورش نماید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.