توضیحات

                                                             کتاب پژوهشی در معناداری و صدق 

                                        معرفی کتاب پژوهشی در معناداری و صدق

کتاب پژوهشی در معناداری و صدق، اثری نوشته ی برتراند راسل است که اولین بار در سال 1940 انتشار یافت. برتراند راسل در این کتاب، مبانی دانش را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. او با پرداختن به موضوعاتی چون زبان و روابط میان حقیقت و تجربه، مفاهیم مورد نظر خود را به بحث می گذارد و بر این نکته تأکید می کند که چگونه دانش مربوط به ساختار زبان می تواند به ما در رسیدن به درکی بهتر از ساختار جهان کمک کند. برای آن دسته از مخاطبینی که تصور می کنند این شیوه از فلسفه، تحلیلی منطقی از زبان و عاری از هرگونه ملاحظات روانشناسانه است، فهمیدن این نکته غافلگیرکننده خواهد بود که راسل در کتاب پژوهشی در معناداری و صدق با استفاده از مفاهیم روانشناسی به تحلیل و بررسی معنا می پردازد.

قسمتی  از کتاب پژوهشی در معناداری و صدق
مشاهده کننده، فقط به نظر خودش در حال نگاه به یک سنگ است، در واقع، اگر بخواهیم به علم فیزیک باور داشته باشیم، او در حال مشاهده ی تأثیرات سنگ بر خود است. به همین خاطر به نظر می رسد که علم در حال جنگ با خود است: وقتی که داشتن نگاه عینی بیشترین اهمیت را دارد، می بینیم که برخلاف میل خود به عرصه ی ذهنیت وارد شده است.
واقع گرایی ساده انگارانه به فیزیک می انجامد، و فیزیک، اگر صحت داشت باشد، نشان می دهد که واقع گرایی ساده انگارانه نادرست است. از این رو، واقع گرایی ساده انگارانه، اگر صحت داشت باشد، نادرست است؛ از این رو، نادرست است.
طبق نظر کارناپ، «واقعیت»، واژه ای متافیزیکی است که هیچ کاربرد موجهی برای آن وجود ندارد. ما به عشق ها و نفرت ها، و لذت ها و دردهای دیگران علاقه مندیم چون کاملا متقاعد شده ایم آن ها نیز مثل ما «واقعی» هستند.
0/5 (0 دیدگاه)