توضیحات

                              کتاب گفتمان فرهنگی و جریان های هنری ایران نقاشی ایران معاصر

                   معرفی کتاب گفتمان فرهنگی و جریان های هنری ایران نقاشی معاصر

این کتاب به بررسی تحولات گفتمانی در جامعه ایران براساس شرایط سیاسی حاکم بر آن می پردازد و نقش قدرت را در شکل گیری جریان های هنری و جریان های مقاومت مورد بررسی قرار می دهد.

نویسنده با نگاهی ساختاری و تاریخی به هنر ایران، نقش شرایط اجتماعی و سیاستگذاری های فرهنگی را در شکل گیری سبک های گوناگون و محتوای آنها به بحث می گذارد و بر شرایط تولید متن هنری تمرکز می کند. نقاشی شاخه ای از هنر است که مریدی در کتاب خود به آن پرداخته است.

در گزیده ای از کتاب فوق، آمده است: «ایدئولوژی یکی از ملزومات هنجار سازی قدرت است که مناسبات و روابط قدرت را هژمونیک و فراگیر می کند و ارزش های فرادستی ذینفعان قدرت را طبیعی و مشروع می سازد. دولت مهم ترین نمود قدرت هژمونیک است که
سیاست های فرهنگی و هنری را جهت بازتولید خود به کار می بندد. از همین رو رسانه ها، جایزه ها، جشنواره ها و نهادهای فرهنگی
را جهت می دهد. از منظر مارکسیست های ساختارگرا افراد در وضعیت های منفعل و تابع نسبت به ایدئولوژی های دولت قرار دارند. در
واقع افراد سازه های ایدئولوژیک هستند. آلتوسر «آپاراتوس» را ایدئولوژی مادیت یافته دولت می نامد و معتقد است، «دستگاه
ایدئولوژیک دولت کل سازمان یافته ای را تشکیل می دهد که اجزای مختلف آن در فرماندهی واحدی تمرکز یافته اند، که همانا سیاست
مبارزه طبقاتی نمایندگان طبقات مسلط در دست دارنده قدرت دولت می باشد.»

ایدئولوژی یکی از ملزومات هنجار سازی قدرت است که مناسبات و روابط قدرت را هژمونیک و فراگیر می کند و ارزش های فرادستی ذینفعان قدرت را طبیعی و مشروع می سازد. دولت مهم ترین نمود قدرت هژمونیک است که سیاست های فرهنگی و هنری را جهت
بازتولید خود به کار می بندد. از همین رو رسانه ها، جایزه ها، جشنواره ها، و نهادهای فرهنگی را جهت می دهد. از منظر مارکسیست
های ساختارگرا افراد در وضعیت های منفعل و تابع نسبت به ایدئولوژی های دولت قرار دارند. در واقع افراد سازه های ایدئولوژیک هستند
. آلتوسر «آپاراتوس» را ایدئولوژی مادیت یافته دولت می نامد و معتقد است، «دستگاه ایدئولوژیک دولت کل سازمان یافته ای را تشکیل می دهد که اجزای مختلف آن در فرماندهی واحدی تمرکز یافته اند، که همانا سیاست مبارزه طبقاتی نمایندگان طبقات مسلط در دست
دارنده قدرتِ دولت می باشد.»

0/5 (0 دیدگاه)