توضیحات
کتاب مرصاد العباد
معرفی کتاب مرصاد العباد
مرصاد العباد بر پنج باب و چهل فصل بنا شده، و فهرست فصول در مقدمه آن آمدهاست.باب دوم مبداء موجودات یا آفرینش جهان و انسان است و در فصل چهارم و پنجم آن داستان لطیف دلاویزی از آفرینش آدم پرداخته که بیشبهه از دلاویزترین نثرهای شاعرانه در زبان فارسی بشمار میآید. باب سوم در معاش خلق مفصلترین ابواب کتاب و قریب به نیمی از آن را شامل است و در آن طی بیست فصل اصول عقاید عرفانی آمدهاست.
در باب چهارم در ضمن چهار فصل معاد نفوس مختلف نگارش یافتهاست. در باب پنجم سلوک طوایف مختلف از پادشاهان تا پیشهوران و برزگران و وظایف اخلاقی و دینی هر طبقه در هشت فصل بیان گردیده، و این باب از نظر اشتمال بر جزئیات وضع اجتماعی عصر تألیف کتاب از ممتعترین قسمتهای آن است.گرچه کتاب در دوران اعتلای نثر فنی نوشته شدهاست در مجموع انشای آن (چون غالب آثار صوفیانه) بهنسبت سادهاست؛ ولی نثر آن یکدست نیست و گاه تأثیر نثر فنی در آن دیده میشود. به مقتضای موضوع کاربرد صنایع لفظی کاستی و فزونی میگیرد.
مرصادالعباد از آخرین نمونههای نثر خوب فارسیاست.از جمله موارد اهمیت مرصادالعباد این است که از قدیمترین کتابهای فارسیاست که در آن رباعیهایی از خیام—در مقام انتقاد شدید از وی نقل شدهاست. مرصادالعباد از آثاری بودهاست که حافظ خوانده و از آن تأثیر گرفتهاست
نجمالدین رازی با نام کاملترِ ابوبکرْ عبدالله بن محمد بن شاهوار بن انوشیروان الرازی، همچنین مشهور به نجمالدین دایه یا نجم رازی، از چهرههای تأثیرگذار و مطرح در تاریخ تصوف در ایران و جهان اسلام است.
پراهمیتترین کتاب نجم رازی به نام مرصادالعباد است. با وجود کثرت تالیفات نجم رازی، مرصادالعباد تحقیقاً شاهکار او است. چرا که از نظر نثر یکی از زیباترین و شورانگیزترین نوشتههای عرفانی است که در نیمه نخست قرن هفتم هجری، هنگام هجوم مغول تألیف شدهاست. این اثر به قدری مهم و پردامنه است که عرفای قدر اول بعد از نجم رازی از جمله مولوی و حافظ همگی به نحوی متأثر از آن هستند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.